fbpx Skip to main content
search
0
Blog

Non-dualiteit. Dat jij bestaat is gewoon gebeurd.

By 20 oktober 2016april 5th, 2022No Comments

Non-dualiteit. Dat jij bestaat is gewoon gebeurd.

Dus jij dacht dat je zelf besloten had met wie je je leven deelt, waar je werkt en hoe je kinderen heten? Een illusie, zegt Paul Smit, te gast bij Eindbazen over het onderwerp non-dualiteit. Je denkt misschien dat je controle hebt, maar ‘het leven gebeurt’. En jij hebt niet zoveel te zeggen…

Non-dualiteit. Het is een zienswijze die een hoop mensen op hun achterste benen doet staan en zelfs uit zalen weg doet lopen. Omdat het complex is, maar met name omdat het zoveel weerstand oproept. Best begrijpelijk, als je het mij vraagt. Ook bij mij gingen af en toe wat alarmbellen af. En tegelijkertijd fascineert het me enorm. In deze blog lees je wat ik begreep uit de Podcast van Paul Smit over non-dualiteit.

De wereld in dualiteit.

Een goede sportprestatie, een slechte dag, een ingewikkeld persoon. We draaien ons hand er niet voor om, om alles wat we meemaken direct te classificeren als goed of slecht (leuk of stom, mooi of lelijk). Een ervaring betekent een oordeel. Goede ervaringen maken ons gelukkig, slechte ervaringen maken ongelukkig. Dénken we. Gevolg? We zijn een groot deel van de tijd bezig met het zoeken naar genot en het vermijden van pijn.

Hoofd, hou je kop.

Bij die zoektocht hoort ook een hoop denkwerk. Bijvoorbeeld over alle dingen die anders hadden moeten gaan (verleden). En natuurlijk ook; over alle dingen die mis zouden kunnen lopen (toekomst). Ruisgedachten, noemt Smit ze. Die ons niet helpen maar eerder belemmeren. Gedachten die er vanuit gaan dat we zelf aan het roer staan. Maar is dat eigenlijk wel zo?

Alles is één.

Als het aan non-dualisten ligt is het antwoord duidelijk: Neen.
Non-dualiteit, het woord zegt het eigenlijk al, betekent ‘geen tweeheid’. Het gedachtegoed van non-dualiteit laat de tegenstellingen los en gaat er vanuit dat alles één is. Alles is energie in beweging, niets is afgescheiden van elkaar. Dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Gewoon vanzelf. Een ervaring is niet goed of slecht, maar gewoon ‘een ervaring’. 

Doe maar je best, dan volgt de rest.

Het druist behoorlijk in tegen veel dingen die we hebben geleerd. Dat het leven maakbaar is bijvoorbeeld. Dat je met zorgvuldig doordachte stappen, een bak discipline en de juiste mensen om je heen uiteindelijk je doel bereikt. Non-dualiteit zegt eigenlijk precies het tegenovergestelde. De wereld ontstaat. Net als de oerknal die het universum schiep. Controle? Die is er niet.

Bewustzijn is een verhaaltje achteraf.

Smit verwijst onder andere naar neurologische onderzoeken waaruit blijkt dat al vóórdat we in actie komen, in ons lichaam activiteit te zien is waaruit blijkt dat we die actie gaan ondernemen. We verzinnen er vervolgens zelf een verhaaltje bij, om ons gedrag te verklaren, aldus Smit. Daarmee creëren we onze eigen illusie, namelijk dat we zelf de controle hebben over wat we doen.

De ultieme overgave.

Het blijft ingewikkelde materie. Want als ik mijn eigen besturingssysteem niet beheer, wat doet dat dan wel? En wat levert het me op, om het gedachtegoed van non-dualiteit te omarmen? Ruimte, zegt Smit. En een hoop rust. Het is de ultieme overgave aan het leven, dat volgens hem een stuk simpeler wordt, zodra je stopt met denken dat je zelf alles moet of kunt controleren.

Toch een vinger in de pap?

Goed. Dat yoga en meditatie helpen om te leren dat gedachten ‘slechts’ gedachten zijn, daar kan ik (vrij enthousiast) over meepraten. En dat de aansturing (als die er al is) van mijn leven veel onbewuster plaatsvindt dan ik soms denk, daarvan ben ik volledig overtuigd. Maar dat ik helemaal geen vinger in mijn eigen pap heb, maar echt niet één, niet eens een kleintje? Dat gaat er bij mij toch niet helemaal in…

Mee met de stroming.

Ik geloof graag dat er een soort onderstroom is, waar ik op af kan stemmen, als ik goed luister. Dat die stroom soms de kant op gaat die ik leuk vind (die zonnige oever met dat picknickkleed) en soms een kant waar ik totaal geen zin in heb (die ingewikkelde afdaling met die puntige rotsen). So be it. Tegen de stroom in zwemmen kost in elk geval knetterveel energie en brengt me waarschijnlijk alsnog op dezelfde plek, alleen wat later. Maar hoe ik mijn bootje bestuur en welke peddels ik gebruik, dat is toch echt mijn eigen keuze. Zeg ik nu. Misschien kom ik er ooit nog eens op terug…

Worry less. Live more.

Hoe het ook zij; als het aan Paul ligt kunnen we ons een stuk minder druk maken, minder piekeren. Want we maken onszelf veel te belangrijk, zo interpreteer ik het maar even. En daar, beste Paul, kan ik helemaal inkomen. Ik schenk dus nog een kopje thee in en ga rustig zitten. Eens kijken wat er vandaag op mij af gaat komen, dat ik nog niet had voorzien…

Janneke

PS Wil je meer weten over non-dualisme? Kijk hier de volledige Podcast met Paul Smit.

 

 

[Over Janneke] Janneke Krijgsman. Begon in de reclame en vervulde daarna diverse marketingfuncties. Rondde na een Hatha-yoga opleiding dit jaar ook haar Vinyasa Yoga Teacher Training af. Was altijd al bijzonder geïnteresseerd in bewustwording. Haar nieuwsgierige aard voedt op dit moment vooral haar spirituele ontdekkingsreis die haar steeds op nieuwe plekken brengt.